چه کسی میداند؟؟؟
که تو در پیله ی تنهایی خود، تنهــــایی؟
چه کسی می داند
که تو در حسرت یک روزنه در فردایــی؟
پیله ات را بگشا،
تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایــی!
ازصداي گذرآب چنان فهمیدم: تندتر ازآب روان، عمرگران میگذرد.
زندگی رانفسی،ارزش غم خوردن نيست!
آرزویم این است آنقدرسيربخندي كه ندانی غم چيست.
سهراب
سهراب
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت: